ในวิถีการดำรงชีพของมนุษย์เรามีเรื่องของอาหารการกินมาเกี่ยวพันตั้งแต่ยุคเก่าจนถึงยุคใหม่ อาหารหรือเครื่องดื่มที่กำเนิดขึ้นตั้งแต่อดีตแล้วถูกสืบสานต่อมาจนถึงปัจจุบัน จึงกลายเป็นวัฒนธรรมการกินดื่มที่สามารถพบเห็นได้ทุกพื้นที่ทั่วโลก บางวัฒนธรรมก็เป็นเพียงการสืบสานเฉพาะภูมิภาค แต่บางวัฒนธรรมก็ถูกเผยแพร่ออกไปทั่วโลกจนเป็นที่รู้จักในทางสากล วัฒนธรรมการดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ก็เป็นหนึ่งในวัฒนธรรมที่แพร่หลายอยู่ในตอนนี้ ซึ่งธุรกิจการผลิตเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เองก็ขับเคี่ยวกันพอตัว เพื่อที่จะส่งผลิตภัณฑ์ของตัวเองออกมาชิงพื้นที่ตลาด
เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่มีชื่อคุ้นหูคุ้นตาอยู่บ้างก็คงจะเป็น ไวน์ เบียร์ หรือบรั่นดี แต่ชื่อเครื่องดื่มที่เอ่ยไปก็ไม่ใช่ทั้งหมดที่มีอยู่ทั่วโลก เพราะยังมีเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่รู้จักกันเฉพาะกลุ่มและไม่ได้รู้จักกันทั่วไปก็มี ในวันนี้จึงถือโอกาสยกเอาวัฒนธรรมการดื่ม วิสกี้ มาเล่าสู่กันฟัง เครื่องดื่มนี้ก็น่าจะเป็นชื่อที่คุ้นเคยอยู่แล้วแต่คงจะไม่ได้ทราบที่มาที่ไปกันมากนัก ซึ่งเรื่องเล่านี้แม้จะไม่ใช่นักดื่มตัวยงก็สามารถเรียนรู้วัฒนธรรมเหล่านี้ไปพร้อมกันได้
ในวันที่สก็อตวิสกี้ถือกำเนิดขึ้นมาในโลก
ช่วงแรกเริ่มของ วิสกี้ ต้นกำเนิด จะอยู่ที่ไอร์แลนด์ ซึ่งชนชาติไอร์แลนด์เป็นผู้บุกเบิกให้มีเครื่องดื่มชนิดนี้ขึ้นมา แต่ชนชาติสก็อตแลนด์เป็นผู้ที่ทำให้เครื่องดื่มชนิดนี้เป็นที่รู้จักโดยทั่วไป ส่งผลให้เป็นที่รู้จักยาวนานมาจนถึงปัจจุบันในชื่อเรียกสก็อตวิสกี้ โดยอ้างอิงการตั้งชื่อตามแหล่งที่ผลิตนั่นเอง และสก็อตวิสกี้เองก็ถือเป็นแนวทางการผลิตเครื่องดื่มชนิดนี้ในภูมิภาคอื่น ๆ ของโลกในทุกวันนี้ด้วย แต่ถึงอย่างนั้นก็ถือว่าสก็อตวิสกี้เป็นชื่อที่ยังมีอิทธิพลต่อนักดื่มอยู่ตลอด หากจะพูดว่าเป็นชื่อที่มีความขลังและน่าดึงดูดก็ย่อมได้
ก่อนที่จะมีชื่อเรียกว่าสก็อตวิสกี้ ได้อ้างอิงชื่อเรียกตามภาษาสก็อตแลนด์โบราณว่า Uisge Bheatha เมื่อแปลออกมาจะได้ความหมายว่า Water of Life ซึ่งเปรียบเป็นน้ำแห่งชีวิต ที่ต้องบอกแบบนั้นเพราะแต่เดิมกลุ่มนักบวชนำเอาสุราที่ได้จากการหมักข้าวมอลต์มาใช้แทนน้ำสะอาดเพื่อผสมกับยาสมุนไพรรักษาโรค เพราะในช่วงเวลานั้นเกิดโรคระบาดและเชื้อโรคอาจจะปนเปื้อนมากับน้ำ อีกทั้งน้ำสะอาดเองก็เป็นของหายาก การนำสุรามาใช้แทนน้ำจึงเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด และเวลาต่อมาสุราที่นำมาใช้ผสมยารักษาโรคเหล่านั้นจึงถูกขานชื่อว่าสก็อตวิสกี้อย่างที่เห็นในปัจจุบัน
เมื่อชื่อสก็อตวิสกี้ถูกเผยแพร่ออกมาอย่างเป็นทางการแล้ว ก็มีข้อกำหนดเกี่ยวกับสุราที่ผลิตออกมาว่าจะรับรองให้ใช้ชื่อสก็อตวิสกี้ได้หรือไม่นั้น ต้องพิจารณาเงื่อนไขให้ตรงตามข้อกำหนดของ Scotch Whisky Regulation 2009 หรือในชื่อย่อว่า SWR ที่เกี่ยวข้องกับการผลิต การจำหน่าย และการโฆษณาสก็อตวิสกี้โดยตรง ซึ่งกฎเกณฑ์นี้มีจุดประสงค์เพื่อใช้ภายในประเทศเท่านั้น ต่อมาถูกนำมาใช้สำหรับการค้าระหว่างประเทศด้วย ดังนั้นการส่งออกสก็อตวิสกี้จึงยึดถือข้อกำหนดของ SWR เป็นสำคัญ
บนเส้นทางนี้ไม่ได้มีแค่สก็อตวิสกี้
อย่างที่ได้เกริ่นไปว่าสก็อตวิสกี้เป็นแนวทางการผลิตวิสกี้ชนิดอื่น ๆ ที่มีให้เห็นอยู่ตามท้องตลาด เครื่องดื่มที่ถูกผลิตออกมานั้นก็จะมีชื่อเรียกตามแหล่งผลิต และมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่ต่างกันไปตามแต่ภูมิภาค ซึ่งเอกลักษณ์ที่เกิดขึ้นตามสายการผลิตของแต่ละแหล่งก็เป็นตัวเลือกให้นักดื่มได้ลิ้มรสสุราที่มีกลิ่นและรสชาติที่แตกต่าง แต่ก็ยังอยู่ภายใต้วัฒนธรรมการดื่มแบบเดียวกัน นอกจากสก็อตวิสกี้แล้วชื่อที่น่าจะยืนพื้นอยู่ในวงการไม่แพ้กันก็คงเป็น
– ไอริชวิสกี้ แหล่งผลิตอยู่ในประเทศไอร์แลนด์
– อเมริกันวิสกี้ แหล่งผลิตอยู่ในประเทศอเมริกา
– แคนาเดียววิสกี้ แหล่งผลิตอยู่ในประเทศแคนาดา
ดื่มให้เป็นเพื่อสัมผัสให้ถึงหัวใจสำคัญของรสชาติ
ภาพจำของการดื่มสุราอาจจะเป็นภาพที่เบนไปทางแง่ลบมากกว่าแง่ดี แต่หากจะเสพอรรถรสการดื่มสุราให้ดีไม่จำเป็นต้องดื่มแบบหนักหน่วงเสมอไป เพราะสิ่งสำคัญของการดื่มสุราคือการรับรสชาติและสัมผัสกลิ่นของสุราขวดนั้นอย่างละเมียดละไม แต่ด้วยเงื่อนไขทางสังคมที่เปลี่ยนไปการดื่มสุราจึงเป็นกิจกรรมเพื่อการสังสรรที่ดูครึกครื้นมากกว่าการมานั่งพิจารณาว่าสุราที่ดื่มคุณภาพดีหรือคุณภาพแย่
และการดื่มสก็อตวิสกี้ก็เป็นตัวอย่างสุราประเภทที่ต้องดื่มอย่างใจเย็น ไม่รีบร้อน จึงจะเข้าถึงอรรถรสของเครื่องดื่มได้อย่างแท้จริง โดยเครื่องดื่มประเภท วิสกี้ เองก็มีแนวทางการดื่มให้เข้าถึงหัวใจสำคัญของรสชาติอยู่เหมือนกัน เชื่อว่านักดื่มหลายคนอาจจะยังไม่ทราบว่าการดื่มแบบนี้จะรู้สึกถึงของความอร่อยมากกว่า จึงขอเอาแนวทางการดื่มเหล่านั้นมาแนะนำให้ได้ลองเอาไปใช้ในการดื่มครั้งถัดไปของตัวเอง ซึ่งมีแนวทาง 4 แบบ ดังนี้
– การดื่มแบบเพียว การดื่มลักษณะนี้จะไม่ใช่การยกดื่มรวดเดียวหมด แต่ต้องค่อย ๆ จิบอย่างใจเย็น เพื่อพิจารณากลิ่น สี และรสชาติของเครื่องดื่ม ซึ่งตัวเครื่องดื่มแบบเพียวที่เทใส่แก้วจะไม่เติมส่วนผสมอื่นลงไปเด็ดขาด
– การดื่มแบบเติมน้ำ เครื่องดื่มที่เทลงแก้วแล้วจะผสมน้ำเพียงเล็กน้อยเท่านั้นเพื่อเจือจางแอลกอฮอล์ ซึ่งต้องระวังอัตราส่วนของน้ำที่เติมลงไปให้ดี หากผสมน้ำมากรสชาติเครื่องดื่มจะจืดเกินไป
– การดื่มแบบใส่น้ำแข็ง จะเป็นการดื่มพร้อมน้ำแข็งในลักษณะ On the rock คือใส่น้ำแข็งแค่ก้อนเดียว ความหวานของเครื่องดื่มอาจจะลดลง แต่จะช่วยดึงกลิ่นของเครื่องดื่มให้เพิ่มขึ้น
– การดื่มแบบค็อกเทล ในปัจจุบันมีการทำเครื่องดื่มแบบฟิวชั่นมากขึ้น สำหรับนักดื่มที่อยากลองเปลี่ยนอรรถรสการดื่มแบบเดิมไปเป็นค็อกเทลก็น่าสนใจไม่น้อย อยู่ที่ความชอบของแค่ละคน
สรุป
เมื่อเล่าเรื่องมาจนถึงตรงนี้แล้วจึงทำให้เห็นว่าการดื่มสุราก็มีพิธีรีตองที่สำคัญไม่แพ้การดื่มชากาแฟเลย แม้ว่าจะมีแนวทางการดื่มสุราที่สืบสานต่อมาเนิ่นนานแล้ว แต่สุดท้ายแล้วก็ขึ้นอยู่กับรสนิยมการดื่มของแต่ละคนอยู่ดี สำหรับนักดื่มที่อยากลองดื่มวิสกี้ให้ได้อรรถรสแบบมีมาดมากขึ้น จะลองนำแนวทางที่เราเอามาแบ่งปันไปใช้ดูบ้างก็ไม่ได้เสียหาย เพราะวัฒนธรรมการดื่มสุรายังมีอีกมากมายรอคอยให้เราได้เข้าไปสัมผัสและลิ้มลองรสชาติอย่างไม่สิ้นสุด Ufabet เว็บหลัก
ขอบคุณภาพจาก
Credit By
www.petcutety.com
www.petcutety.com
www.comshareasale.com
www.rest-review.com
www.gomalwarebytes.com
www.ozarksfirst.biz
www.mixhistorys.com
www.comthehill.com
www.comperaichi.com
